Met je verkeerde been uit bed stappen. Kent u die uitdrukking? (Met dank aan vriend A. die deze aloude uitspraak van Margreet Dolman de laatste weken steeds op Facebook zet en dus weer in mijn hoofd geplant heeft – ja, ik doe nog aan Facebook, ik vind het nog steeds hartstikke leuk, u niet meer geloof ik, tenminste, ik zie allemaal mensen op Facebook klagen dat ze Facebook niet meer leuk vinden, al hebben ze dus wel Facebook nodig om dat te verkondigen). Nu kan ik niet eens met het verkeerde been uit bed stappen, want ik slaap in een soort alkoof waar mijn Ikea-spijlenbed (dat er authentiek Victoriaans uitziet; nou ja, ik heb het inmiddels ook al zo lang dat het praktisch oud-Victoriaans is) net in past, zodat je je er maar op één manier uit kan wurmen. Bovendien ben ik nog niet eens opgestaan. Oké, ik ben dus figuurlijk met mijn verkeerde been uit bed gestapt.
Overigens zeggen de Engelsen dat je aan de verkeerde kant van het bed bent opgestaan. Kan iemand dat voor me verklaren? We zitten op hetzelfde spoor, maar met een duidelijk verschil en het zou fijn zijn als iemand dat vandaag tot op de bodem kan uitzoeken.
Ik niet dus, want ik moet vandaag heel veel doen, en dat is een van de redenen waarom ik zo chagrijnig ben. De andere reden is omdat ik nauwelijks geslapen heb omdat ik heel erg verkouden ben en om het uur wakker werd omdat ofwel het ene neusgat zo verstopt zat dat er ernstige lekkage en ademnood optrad, of het andere neusgat, TMI, ik weet het, maar niks menselijks is mij vreemd. En als ik niet kan slapen ga ik aan vreemde dingen denken.
Ten eerste kan deze foto van de KK-klan uit de Amerikaanse Vogue me maar niet loslaten.
Zoveel vragen! Waarom zien we Kanye niet in de spiegel gereflecteerd? Is hij een vampier? (Het zou veel verklaren). Waarom heeft baby North West (echt, die naam, jongens) zo’n ongezellig plastic ledikant dat er uitziet alsof het uit een ziekenhuiskamer is meegestolen? Waarom kijkt baby North West (jongens, echt?) altijd met een uitdrukking van: help me, wat doe ik met deze mensen? (Eigenlijk kan ik deze vraag wel oplossen).
Deze foto is ook zo een teken van deze tijd. Warren Beatty zei ooit, in het zo ondergewaardeerde tijdsdocument Truth Or Dare: In Bed With Madonna (dat een opmaat zou worden voor het tijdperk van de reality-tv – Madge heeft eigenlijk nooit credit gekregen voor het inluiden hiervan): ‘Why would you say something if it’s off camera? What point is there, existing?‘ En nu leven we in het tijdperk van de selfie, een selfie or it didn’t happen, en kennelijk is een selfie ook al niet meer genoeg, want Kanye legt the making of the selfie vast, terwijl Annie Leibovitz the making of the making of the selfie vastlegt. Een duizelingwekkend Droste-effect. Geen wonder dat ik niet kon slapen.
Anyyyways. Toen ging ik ook nog liggen piekeren over de troep in mijn huis. Ik heb maar geen tijd om die troep op te ruimen, er zijn altijd dringender zaken die gedaan moeten worden – werk, een True Detective-marathon, een kater uitslapen – maar ik word er niet gelukkig van. En nu heeft Bernard Fitzwalter, sinds jaar en dag de astroloog van ELLE, in mijn persoonlijke horoscoop (afscheidscadeau van ELLE) gezegd dat traveling light mijn motto moet zijn (maar dat doe ik al Bernard! Ik neem nooit meer dan tien kledingstukken mee in mijn koffer!). Omdat ik geboren ben met, ik citeer, ‘the south node of the sun close to the Eastern horizon‘ moet ik met minder spullen leven, dat zal me veel gelukkiger maken. Ik weet het Bernard, ik weet het. Soms denk ik: had ik maar een klein rekje kleren. Daarom ben ik altijd zo gelukkig op reis (dat stond trouwens ook in mijn horoscoop, dat reizen me heel gelukkig maakt), en daarom heb ik kennelijk deze foto gemaakt toen ik mijn koffer had uitgepakt in mijn hotelkamer in LA en simpelweg gelukkig was met dit kleine rekje kleren (de badjas is niet van mij).
Ziehier ook meteen het bewijs voor mijn streepjesverslaving. Maar ik wil er wel even op wijzen dat het drie enorm verschillende items betreft, namelijk een streepjesjurk, een streepjesshirt met lange mouwen, en een streepjestop van pailletten met korte mouwen. En voor iedereen die nu zit te tellen: ja, het zijn echt maar tien items, schoenen en ondergoed en wat je in het vliegtuig aan hebt niet meegerekend. Oh, en ook nog even dit, ik weet nu dus ook dat ik geen double maar triple Scorpio ben, dus de burn die Katy Perry me gaf was geheel onterecht.
Afijn. Ik draai me nog eens om. Ik bedoel, ik sta maar eens op. En dan kijk ik of ik eens een ander been kan gebruiken.
