Categorie archief: Netflix

Orange crush.

2 reacties

Ja, het is natuurlijk mijn eigen schuld, ik heb het tweede seizoen van Orange Is The New Black er ondanks alle goede voornemens (langzaam over doen! minstens een week! niet bingen!) en het mooie Pinksterweer er toch weer in no time doorheen gejast. Dus nu ben ik droef, want moet ik weer afscheid nemen van mijn criminele vriendinnen voor een heel jaar. Gelukkig zijn er de recaps op Vulture.com om alles in detail nog even na te lezen, heeft Jezebel een mede-binger al een fijn overzicht laten maken (vol met spoilers, dus lees dat pas als je klaar bent), kun je alle beautygeheimen van de set bestuderen (spoiler: de snor van Pornstache is nep!), en zien hoeveel knapper de actrices in het echte leven zijn, en wat leuke triviale feitjes over hen aan de weet komen.
En dan is er nog mijn, ahem, eigen stuk in het kersverse julinummer van ELLE, over mijn belevenissen met de cast in Hollywood. Vier pagina’s OITNB – dat wordt binge-lezen (vanaf de 14e in de kiosk).

OITNB

 

Koude enkels.

2 reacties

Koude enkels, kent u die uitdrukking? Het is wat ik een uur geleden voelde, toen ik even op en neer naar de Starbucks liep. Ik had in een vlaag van optimisme (ik zag vijf minuten zon) bedacht dat het een heel goede dag was voor een coole witte Acne-jeans met hoogwaterpijpen, met een Lanvin-flatje eronder en een Suicide Blonde T-shirt van Zoe Karssen erop, en net toen ik naar buiten liep begon het natuurlijk weer te regenen en had ik zulke koude enkels dat ik dacht: ik moet weer laarzen aan. Laarzen in juni! Kappen nou! Maar koude enkels betekent koude voeten en dan maakt het verder niet uit wat je nog meer draagt, het komt nooit meer goed.
Overigens zei echt niemand op straat iets leuks over mijn outfit – wat dat betreft mis ik dan weer New York, waar random mensen de hele tijd aardige dingen over je kleren zeggen, en mis ik het hebben van dagelijks collega’s om me heen, want voor hen doe je het natuurlijk allemaal. Thuis leuke outfits dragen, dat doe je als freelancer voor de kat z’n kont (letterlijk, Miss Holly moet er nog steeds aan wennen dat een thuiswerkende baas niet betekent dat je de hele tijd op schoot kan). En voor de jongens van UPS en DHL – vanmorgen vroeg stond er zo’n leukerd bij mij op de stoep, terwijl ik helaas nog in een lompe badjas rondliep. Gevalletje slechte timing.

Anyways. De koffie is inmiddels op, de kat ligt eindelijk op haar kussen te slapen in plaats van de hele tijd over mijn keyboard te lopen en d’r kont in mijn gezicht te duwen, dus ik kan weer aan de arbeid. Hieronder nog een paar gezellige links voor de algemene ontwikkeling.

*Waarom zijn knappe mannen vaak van die eikels? Hier vind je een enorm wetenschappelijke en wiskundige verklaring (de Berkson-paradox. Ik zei al: goed voor de algemene ontwikkeling).
*Sinds hij vader is, heeft Tom Ford besloten oud te worden. Geen botox en fillers meer! Dit, en nog meer fijne uitspraken, vind je in het interview dat modejournaliste Bridget Foley met hem had.
*Hill & Bill hebben House of Cards ook gebinged. De Clintons, they’re just like us! Zouden ze ook elke avond een Frank & Claire-sigaret doen, of zijn rookwaren een beladen onderwerp gebleven sinds Monica?
*En nu we het toch over bingen en Netflix-series hebben: vanaf morgen is het tweede seizoen van Orange Is The New Black beschikbaar! Dus mocht het tegenvallen met de zon dit Pinksterweekend hoeven we ons niet vervelen.

Must x 3.

2 reacties

*Ik kijk naar… het tweede seizoen van Orphan Black, op BBC3. Een frustrerende bezigheid, want het is zo spannend dat ik elke week de dagen zit af te tellen tot een nieuwe aflevering. Wat waarschijnlijk komt omdat ik het eerste seizoen lekker in één weekend op Netflix gebinged heb… Ik wil er niet te veel over verklappen, mocht deze serie helemaal nieuw voor je zijn. Hoofdpersoon is Sarah, die voor haar ogen een vrouw zelfmoord ziet plegen. Een vrouw die als twee druppels op haar lijkt. Sarah zit zelf lichtjes in de problemen, en neemt de naam en identiteit van de dode vrouw over om haar bankrekeningen leeg te plunderen. Maar dan wordt ze een complot ingetrokken… Afijn, kijk zelf, vooral ook om de weergaloze prestatie van Tatiana Maslany (waarom die weergaloos is merk je vanzelf). En in het tweede seizoen maakt Michiel Huisman ook nog eens zijn opwachting (hij had kennelijk nog wat tijd over naast Game of Thrones en Nashville).

*Ik luister naar… Supernova van Ray LaMontagne. Op zoek naar een zomersoundtrack? Je hebt ‘m gevonden! De singer-songwriter wijkt muzikaal gezien een beetje van zijn pad, maar dat pakt  goed uit met deze zonnige psychedelische rockliedjes. Je waant je in Laurel Canyon, in trippy hippie-outfits (niks mottigs, denk Saint Laurent of de Sharon Tate-achtige jurken van de laatste Chanel Cruise-collectie), lekker loom, met soms een beetje onderhuidse dreiging van een Charlie Manson-achtige seriemoordenaar of zo. Lekker.

*Ik lees… A Dash of Daring, een biografie van Carmel Snow, die zich van naaister in haar moeders kledingwinkel opwerkte tot hoofdredactrice van Harper’s Bazaar van 1934 tot 1958. Ze trok mensen aan als fotograaf Richard Avedon, modegoeroe Diana Vreeland en art director Alexey Brodovitch, en met hen vond ze Bazaar opnieuw uit als een spraakmakend en gedurfd tijdschrift voor ‘well-dressed women with well-dressed minds’. Het is een heerlijke verzameling anekdotes en beroemde namen, van Truman Capote tot Balenciaga en Andy Warhol. Voor mij nu extra leuk, omdat ik bezig ben met de eerste stukken voor de allereerste Nederlandse Bazaar. En ik ga mijn hersens voortaan ook ‘well-dressed’ noemen.orphan black
ray lamontagnea dash of daring

 

Kijktip: Justified.

Een reactie plaatsen

Eindelijk iets leuks op TV! Maar echt: ik kan iedereen Justified aanraden, wat aanstaande vrijdag op RTL Crime begint (en wie 1 aflevering per week ouderwets vindt, geen digitale TV heeft of onmiddellijk verslaafd is: op Netflix kun je al drie seizoenen achter elkaar bingen).
Waarom moet je naar Justified kijken? Ik kan wel uitleggen waar het over gaat, maar de kans is groot dat je dan je schouders ophaalt. Maar goed, als je het echt wilt weten: het is een soort moderne western. Hoofdpersoon is US Marshall Raylan Givens (met cowboyhoed en cowboylaarzen) die in Miami voor de zoveelste keer een bad guy neerschiet (maar het was justified!) en voor straf teruggestuurd wordt naar zijn redneck roots in Harlan, Kentucky. Daar gaat hij de plaatselijke politie helpen met het opsluiten van boeven – en wordt hij al snel geconfronteerd met zijn eigen verleden.

Tja. Daar gaat je hart misschien niet direct sneller van kloppen. Toch moet je kijken want: Raylan wordt gespeeld door Timothy Olyphant, en Timothy Olyphant is prettig om naar te kijken. Heel prettig. Kijk maar.

timolyphantjustified

Nog een verkoopargument: de serie is gebaseerd op de boeken van Elmore Leonard, wiens werk ook aan de basis stond van films als Pulp Fiction, Out Of Sight, Get Shorty en Jackie Brown. En dat weet je: al dat geweld wordt vergezeld van snappy dialogen en humor. Voeg daar nog wat sterke acteurs aan toe (zoals Walter Goggins, die vorig jaar te zien was in Django Unchained, en Margo Martindale, nu te zien in August: Osage County), een aanstekelijk intro (hiphop gemixt met blue grass van Gangstagrass), een love-interest of twee (actrices Joelle Carter en Natalie Zea), en je bent snel om. En laten we tot slot nog een keer Timothy Olyphant noemen (die de serie ook produceert).

Mijn top 5 oneliners van Raylan Givens:

1. I didn’t order assholes with my whiskey (deze wil ik op een T-shirt. Maar dan gin-tonic in plaats van whiskey).
2. I wouldn’t kick you out of bed for eating crackers.
3. I’m just gonna file that under: who gives a shit.
4. I shot people I like more for less.
5. These boots aren’t made for running.
.