Er zijn twee grote voordelen aan freelancen, heb ik tot nu toe kunnen ontdekken (we zitten in week 3). Het eerste is: je kunt met je laptop werken in bed. Voor mensen die lui zijn (zoals ik), graag in bed liggen (zoals ik) en die pyjama’s als lievelingskleren hebben (zoals ik), is dit een enorm niet te onderschatten voordeel. Je voelt je ook heel retro Carrie Bradshaw in Sex and the City circa 1999. Voor je het weet, tik je een zin als: ‘I couldn’t help but wonder…’

Een ander voordeel is dat je opeens lekker veel post krijgt thuis. Echte post. Als in: geen rekeningen, maar pakjes. Pakjes voor je werk, maar het blijven pakjes om uit te pakken. Alsof je elke dag een beetje jarig bent.

Maar combineer het een (in bed werken) met het ander (er wordt een pakje bezorgd), en je hebt een klein probleem. Zo opende ik net de deur voor de postbode in wat ik zelf een vrij decente combinatie vond (een flanellen pyjamabroek met polkadots van de Gap, met een groot T-shirt erop), kreeg ik toch hele rare blikken. Ik voel me dan onmiddellijk geroepen om me te verdedigen (‘ik ben al uren wakker hoor, ik werk in bed’), maar dat maakte de zaak er niet beter op. Toen ik de trappen weer omhoog geklauterd was (gratis workout!) en een glimp van mezelf in de spiegel opving, snapte ik de blikken iets beter.
Ik droeg namelijk dit T-shirt.

Het is wel een echte Marc Jacobs, ja! Had ik de postbode nog willen naroepen. Maar het zette me wel aan het denken (ja, hier kwam-ie bijna: ‘I couldn’t help but wonder…’).
Uiteindelijk kan ik maar tot één conclusie komen.

Ik moet investeren in betere pyjama’s.