Een binge-overdosis.

Ik heb dus binnen één week zowel seizoen 1 als seizoen 2 van House of Cards op Netflix gebinged – deels omdat ik het zo goed vond (al stelde seizoen 2 her en der teleur; mag ik dat zeggen, ja dat mag ik zeggen), deels omdat ik doodsbang was voor spoilers (driekwart van mijn Facebook-vrienden was ook aan het bingen, waardoor ik al wist dat s02e01 een shocker was, en s02e11 ook, maar dan anders). En nu zijn we allemaal in een gat gevallen, want het derde seizoen komt pas in 2015.
Nu heb ik altijd als excuus voor al dat gebinge dat het voor mijn werk is (wat is jullie excuus eigenlijk?), maar ik geef eerlijk toe: een mens kan overdrijven. Wanneer merk je dat je een overdosis hebt gehad?

*als je de neiging krijgt om, net als Frank Underwood, even een terzijde in de camera te doen, een knipogend onderonsje met de kijkers. Hallo, het echte leven heeft geen camera’s! En geen kijkers! Poes H. kijkt me steeds heel raar aan, als ik plots het woord tot haar richt op licht-ironische toon. Poes H. heeft geen gevoel voor ironie en houdt alleen van woorden die beginnen met ‘e’ en eindigen op ‘ten’.
*als je in je vrije tijd (die vijftien minuten die zitten tussen je laptop dichtklappen en in slaap vallen) denkt: wat zouden Frank en Claire nu doen?
*als je op het internet gaat zoeken naar oorbellen met een ‘F’ en een ‘U’. En naar de jurk die Claire in s02e04 draagt.
*als je meteen weet welke jurk dat is.
*als je de fictieve personages die Frank en Claire toch zijn (ja, zeg het nog maar een keer tegen jezelf: ze bestaan niet echt!) met je real life vrienden bespreekt alsof je bevriend met ze bent. Je real life vrienden vinden dit niet gek, omdat ze ook House of Cards bingen. Het is dus heel normaal om een discussie van een half uur te hebben over het feit waarom de mannen in jullie vriendenkring Claire minder aantrekkelijk vinden dan de vrouwen in jullie vriendenkring.
*als je na 13 jaar opeens heel veel zin krijgt in een sigaret, alleen omdat Frank en Claire elke dag besluiten met een gedeelde sigaret voor het open raam. Alsof je nooit iemand anders hebt zien roken in die 13 jaar (maar het is zo romantisch!).
*als je een stel dat zo door en door corrupt is als Frank en Claire heel romantisch vindt (maar hij zingt voor haar!)
*als je nu een vriend wilt die voor je zingt.
*als je de speurtocht naar zo’n vriend vroegtijdig staakt omdat je naar huis wilt, zodat je nog twee afleveringen voor het slapengaan kunt doen.

Gezien dat laatste punt is het heel goed dat ik de serie nu uit heb zodat ik mijn sociale leven weer oppak (zeg nou zelf, de cafés kunnen niet zo maar een week zonder mij en mijn zin in gin-tonics). Maar voor nieuwe kijktips ben ik altijd in…

 

 

4 gedachten over “Een binge-overdosis.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *